تعیین ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری 12 دانه غلات به روش in situ

این آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری 12 واریته دانه غلات (6 واریته گندم، 3 واریته ذرت و 3 واریته ارزن) به روش in situ به اجرا درآمد. در این آزمایش از 6 راس گوسفند نائینی با وزن متوسط 40 کیلوگرم استفاده شد. دانه های اسیاب شده(2 میلیمتر) در زمانهای 0 ، 2 ، 4 ، 8 ، 12 و 24 درون شکمبه قرار گرفتند. اثرات غله ها و واریته های هر غله در قالب طرح کاملا" تصادفی آنالیز شد و جهت بررسی اثرات زمانهای مختلف انکوباسیون از روش اسپیلت پلات در زمان در قالب طرح پایه کاملا" تصادفی استفاده شد. واریته های مختلف غلات براساس صفات مربوط به پروتئین خام تجزیه کلاستر شدند. بطوریکه واریته های مشابه در داخل یک کلاس قرار گرفتند، به گونه ای که واریته های ذرت در یک گروه و واریته های گندم در گروه دیگر قرار گرفتند اما فاصله تشابه بین واریته های ارزن و واریته های ذرت کم بود، فاصله تشابه آنها با واریته های گندم بیشتر بود. روند تجزیه پذیری ماده خشک ، ماده آلی و پروتئین خام در زمانهای مختلف انکوباسیون در واریته های مختلف ذرت و ارزن نسبتا"مشابه بود اما واریته های گندم از روندی کاملا" متفاوت از آنها برخوردار بود، به گونه ای که در ساعات 0 تا 8 از روند تجزیه پذیری نسبتا" بالایی نسبت به ذرت و ارزن برخوردار بود.